|
Ülkemizdeki sanayi kollarında, madenlerde, tersanelerde, inşaat sektöründe, kot kumlama işinde, tekstil sektörlerinde her gün yeni bir kaza oluyor ve bu sektörün emekçileri ya yaralanıyor, sakat kalıyor ya da canlarını yok yere yitiriyorlar.
İşçileri, emeğiyle geçinenleri, bu dünyayı var edenleri birer istatistiksel “rakam” olarak görenler, göstermelik olarak Mayıs’ın ilk haftasını “İş Sağlığı ve Güvenliği” haftası ilân ederek adeta yasak savma yoluna gidiyorlar.
İşçinin sağlığı ve güvenliği yerine, neo-liberal bir anlayışla "İş Güvenliği ve Sağlığı" kavramını ön plâna çıkaranlar "İşçi ölür iş sürer" mantığı ile her koşulda işverenin yanında olduklarını gösteriyorlar. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı bünyesinde bulunan "İş Sağlığı ve Güvenliği Müdürlüğü" aynı mantıkla göstermelik çalışmalar yapmakta, her gün Tuzla‘da, büyük kot markalarının taşlama işinde, maden ocaklarında, TOKİ inşaatlarında yaşanan iş cinayetlerine, yaralanmalara, meslek hastalıklarına göz yummakta, caydırıcı önlemler almak yerine Mayıs‘ın ilk haftasında sempozyumlar, toplantılar yaparak göstermelik etkinlikler düzenlemekte. "Türkiye‘de yılda ortalama 170 bin iş kazası yaşanıyor" Uluslararası Çalışma Örgütü‘nün (ILO) raporuna göre dünyada günde ortalama 160 bin iş kazası yaşanmakta, yılda iş kazasından 180 bin kişi ölmekte, yine yılda iş kazasından 2 milyon kişi sakat kalmakta, iş kazasından yılda 60 milyon kişi yaralanmaktadır. Dünyada üç dakikada bir kişi iş kazası veya meslek hastalığına yakalanmaktadır. Türkiye‘de yılda ortalama 170 bin iş kazası meydana gelirken, iş kazasından ölen kişi sayısı ortalama 1140 kişi, sakat kalan kişi sayısı ise yılda 2850 kişi olmaktadır. Bu da demektir ki; her 43 saniyede bir iş kazası olurken, her 110 dakikada bir ölümlü iş kazası yaşanmaktadır. Dünya Sağlık Örgütü‘nün raporlarına göre iş kazalarının çokluğu bakımından Türkiye, Avrupa‘da birinci sırada yer almaktadır. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı bir 2008 yılında verilen bir soru önergesini yanıtlarken; 4857 Sayılı İş Kanunu‘nun 77‘nci maddesinde yer alan "İşverenler, iş yerlerinde iş sağlığı ve güvenliğinin sağlanması için gerekli her türlü önlemi almak..." maddesine uymadığı için 2007 yılında Türkiye genelinde sadece 23 iş yeri hakkında kapatma ve durdurma talep edildiğini belirtmektedir. Rakamın düşük olması kimseyi şaşırtmamalı zira aynı bakanlık 2007 yılı içinde sadece 1 (bir) işçinin meslek hastalığı sonucu yaşamını yitirdiğini söyleyerek gerçekleri göz ardı etme yoluna gitmektedir. İşyerleri kanun ve yönetmeliklere uygun çalışıyorsa bu iş kazaları nerede yaşanmaktadır ve ölümlerin sebebi nedir sorusuna cevap verilmelidir. Biz biliyoruz ki bu rakamlar gerçekleri yansıtmamakta, istatistiklere yalan söyletilmektedir. İş Kazaları Sonucu Ölümlere Alışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı istatistikleri 2006 yılını kapsayacak şekilde iş kazası ve meslek hastalığı sonucu ölenleri, yaralananları belirtmekte, 2006 yılından günümüze kadarki güncel sayılara Bakanlığın resmi web sayfasından ulaşılamamaktadır. Bunun açıklaması son üç yıldır bu ülkede kaç iş kazası yaşandı, kaç kişi iş kazası sonucu yaşamını yitirdi ya da yaralandı; meslek hastalıkları nedeniyle kaç işçi hastanelik oldu resmi olarak bilinmiyor; ya da birileri bilinmesini istemiyor demektir. Bakanlık ayıplarını örtmek için bir şeyleri mi saklıyor sorusu insanların kafalarını kurcalamaktadır. Her konuda şeffaflık içinde olduklarını söyleyen AKP Hükümeti yetkilileri iş kazaları sonucu yaşamını yitirenlerin sayılarını açıklamaktan, çalışanları birer rakam olarak aktarmaktan bile ürkmektedirler. İş güvenliğinin hukuki yönünü geliştirdiklerini söyleyenler bu konuda iş güvenliği ile ilgili 30‘a yakın yönetmelik çıkartanlar; işçiden yana değil de işverenden yana olduklarını her uygulamaları ile göstermektedirler. İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Konusunda yapılacakları şu şekilde sıralayabiliriz: •İşçi cinayetleri durdurulsun, meslek hastalıklarına yol açan iş yerleri kapatılsın ya da insan sağlığına uygun çalışma koşulları yaratılmalıdır. •İşçi sağlığı ve iş güvenliğiyle ilgili politikalar oluşturulmasında TMMOB ve bağlı Odalardan, sendikalardan, meslek örgütlerinden görüşler alınmalı, bu kuruluşların katılımı ile daha çağdaş, insan onuruna yaraşır yasa ve yönetmelikler çıkartılmalı. •İş yeri hekimlerinin mesleki bağımsızlıkları sağlanmalıdır. •İşçi sağlığı ve iş güvenliği ile ilgili yasa, tüzük ve yönetmelikler uluslar arası sözleşme, standartlar dikkate alınarak yenilenmeli ve hayata geçirilmelidir. • İşçi sağlığı ve iş güvenliği kurullarının işlevsel hale getirilmesi bu kurulların eğitilmiş ve yetkilendirilmiş kişilerden oluşturulması sağlanmalı; üretim sürecinde kullanılan ekipmanlar ve kişisel koruyucular işçi sağlığı ve iş güvenliği standart ve mevzuatına uygun üretilmelidir. •Sigortasız ve sendikasız çalıştırma önlenmeli, kayıt dışı ekonominin kayıt altına alınması için caydırıcı önlemler alınmalıdır. • Meslek hastalıkları hastaneleri özerk bir yapıda kurulmalı ve ülke geneline yaygınlaştırılmalı; ucuz iş gücü olarak görülen kadın emeği konusundaki olumsuzlukları ortadan kaldıracak yasal düzenlemeler yapılmalıdır. •İş kazası araştırmaları ve istatistikleri daha gerçekçi ve güvenilir olmalı; iş kazalarının önlenebilmesi için bilimsel ve teknik yatırımlar yapılmalıdır. Elektrik Mühendisleri Odası Ankara Şubesi olarak, insan/işçi sağlığının "iş sağlığı"ndan önemli olduğuna inanıyor, kamuoyunun bilgisine sunuyoruz. Saygılarımızla. EMO Ankara Şubesi 19. Dönem Yönetim Kurulu
|
Tanıtım
ANKARA ŞUBE
BASIN AÇIKLAMASI
EMO ANKARA ŞUBESİ MÜDÜRÜ MUSTAFA ÖZTÜRK GÖREVİNDEN AYRILDI
